ظروف یک بار مصرف “پلی استایرنی” که به طور عمده در بازار ایران وجود دارد از مونومر “استایرن” که ترکیبی آروماتیک است تشکیل شده است و در مواجهه با دمای بالاتر از 65 درجه این مونومر آزاد می شود که تأثیرات سرطان زا دارد. علاوه بر آن برخی از مواد دیگر ظروف یک بار مصرف مانند منیزیم نیز میتواند براثر حرارت غذا، آزاد شود که این ماده نیز سرطان زا است.
در ساخت این ظروف یک بار مصرف، به منظور جلوگیری از شکنندگی ، از مواد پلاستیکی لایزر استفاده میشود. بنابراین اگر درون این ظروف آب جوش یا غذای داغ مانند آش ریخته شود، این مواد حل شده، وارد بدن میشوند و به دلیل داشتن ترکیبات خاص، منجر به بروز سرطان های مختلف می شوند. البته کارشناسان اذعان میکنند که این خاصیت به خصوص در مورد ظروف یک بار مصرف شفاف که درصد بالاتری از مواد سرطا نزا را دارا هستند و در جامعه کاربرد بیشتری هم دارند، بسیار حائز اهمیت است از این رو وزارت بهداشت نگهداری، حمل و بسته بندی غذا با دمای بالاتر از 65 درجه را در ظروف پلاستیکی پلی استایرنی ممنوع اعلام کرده است.
از آنجایی که چربی، فرآیند آزاد شدن این مونومر سمی را تسریع می کند، بسته بندی مواد غذایی چرب نیز در اینگونه ظروف ممنوع است. این اظهارات در حالی است که به نظر می رسد ایران جزو معدود کشورهای جهان است که استفاده بیش از حد از ظروف یک بار مصرف پلاستیکی پلی استایرنی در آن رواج دارد. اگر این فرآیند تولید، اصولی و مطابق استانداردهای لازم صورت گرفته باشد، مشکلی برای سلامت افراد به وجود نمی آورد. برای همین در استفاده از پلاستیک ها به عنوان ظروف غذا باید بسیار محتاط بود و در ضمن به هر نوع پلاستیکی نباید مجوز بسته بندی مواد غذایی داده شود علاوه این که تولید این ظروف در کشور استاندارد نیست و هیچ نظارتی روی تولید آن ها نمی شود، مواد افزودنی موجود در آن ها هم به هیچ وجه کنترل نمی شود و متخصصان شیمی به هیچ عنوان روی تولید این ظروف نظارت ندارند.
بدون دیدگاه